Australië: Van Noosa met een omweg naar Cairns

Hallo mensen die dit lezen!

Tijd voor een stukje over het tweede deel van Australië. Ik was de vorige keer (1,5 maand geleden.. ja ik weet het..) geëindigd in Noosa en vanaf toen is de tijd zo snel gegaan! Teveel om alles te vertellen, dus ik ga het een beetje globaal houden.

De eerste stop was Fraser Island. Het grootste zandeiland ter wereld waar we met een fourwheeldrive overheen mochten rijden. Ik was mee met de Dingotour van 3 dagen (32 pers.) en werd in een jeep geplaatst met 3 Engelsen, 3 Schotten en een Ierse. Beetje apart om mij er dan bij te plaatsen, maar achteraf gezien de juiste keuze. Ik mocht het eerste deel op het vaste land naar de ferry rijden en het eerste deel over het eiland. Superlogisch aangezien ik de enige was die niet gewend was om links te rijden. Blijkbaar vertrouwden ze me wel :) Ging allemaal prima overigens. Op het eiland overdag naar meertjes, beekjes en uitzichtpunten gereden. 's Avonds zelf eten maken, wat drankjes gedronken (dat kunnen die Engelsen wel) en in tentjes geslapen. Ik denk dat ik de helft van de tijd heb gereden aangezien de rest in de ochtend waarschijnlijk niet eens mocht rijden. Toch opmerkelijk hoe snel je een groepsgevoel kan kweken in zo een korte tijd.

Na terugkomst op het vaste land was het tijd om met de bus verder naar het noorden te gaan. De whitsundays was de volgende bestemming. Wederom een tourtje geboekt. Kon ook niet anders eigenlijk, want de whitsundays is alleen met een boot te bereiken. Tongarra was de boot waar ik op meeging. Een relatief kleine catamaran met 25 mensen en in tegenstelling tot sommige andere boten zou de nadruk niet op feesten liggen. Toen ik de groep voor het eerst zag, was ik in eerste instantie wat teleurgesteld. Ze leken allemaal niet echt mijn type mens, maar dat dacht ik ook over sommige mensen op Fraser Island. Al vrij snel ontstonden er kleine groepjes op de boot. Ik kon goed opschieten met de andere Nederlander en de Duitsers. In de 3 dagen op de boot hebben we gelukkig uitstekend weer gehad. De tours ervoor hadden last van grotere golven en regen. Wij hadden een blauwe lucht en geen wind: ideaal. Overdag gesnorkeld, walvissen uit het water zien springen, naar een van de top 5 mooiste stranden ter wereld geweest en uitzichtpunten bezocht. De eerste avond was wat tam, omdat iedereen elkaar nog niet echt goed kende, maar de tweede avond was heel gezellig. De crew had raadsels voor ons, deden horseracing met een pak kaarten en de muziek van de Duitser was perfect voor een leuke avond. Slapen deden we overigens op het dek van het schip. Er werd wel een soort van tent opgezet om de wind tegen te houden. Je kon ook binnenin de boot slapen. Dat moest ik de tweede nacht doen, want er was geen plaats meer op het dek. Die nacht stak de wind echter op en was ik misschien de enige met een goede nachtrust haha ^^

Na de whitsundays was het wederom tijd voor een ander eiland: Magnetic Island. Een klein eiland voor de kust van Townsville. Toevallig checkte ik tegelijk met Sanne (een Nederlands/Duits meisje) bij het hostel in en zo werden we reispartners voor 3 dagen. Het hostel lag in de natuur, dus je kon de wallaby's rond zien springen en de possum liep tussen mijn benen door met het avondeten. Op het eiland maakten we de briljante keuze om fietsen te huren. Lekker Nederlands en goed voor de conditie. Jammer dat de wegen alleen 10% omhoog gaan.. Spijt? Nee, was wel grappig eigenlijk. Helemaal toen ik me kapot heb gefietst over een onverharde weg om zonsondergang te zien aan de westkant van het eiland. De zonsondergang kon ik alleen niet zien, omdat ik anders 45 minuten in het pikkedonker over een onverharde weg zou moeten fietsen op een te kleine mountainbike zonder verlichting.. :) Op het eiland nog naar een uitzichtpunt geweest dat vroeger werd gebruikt als defensiebasis. Onderweg 2 koala's gezien en later die dag een paar rockwallaby's eten gegeven. Leuk eilandje!

Na drie dagen moest ik de ferry terug naar Townsville te pakken, want vroeg in ochtend zou er een bus voor me klaar staan. Ik ging echter niet zoals 99% van de mensen (waaronder Sanne) naar het noorden naar Cairns, maar naar het westen richting Alice Springs! 26 uur in een bus gezeten, starend naar het grote niets. Het overgrote deel van de Australiërs woont langs de kust en in het binnenland woont amper iemand. Zelfs de buschauffeur maakte zich zorgen en vroeg of ik wel genoeg eten en drinken bij me had. In de bus zaten dan ook maar een paar mensen, maar ik was de enige die naar Alice Springs ging :) In de bus ook de eerste kennismaking met aboriginals.. Helaas waren deze dronken en had een meisje zichzelf ondergepoept.. De geur was niet echt geweldig in de bus. Je moet er wat voor over hebben om Ayers Rock te zien :)

Bij aankomst in Alice Springs werd in hartelijk verwelkomd door het hostel. Ze vertelde me dat ze altijd medelijden hebben met de enkele mensen die de bus vanaf Townsville naar Alice Springs nemen... Ik ben heel speciaal blijkbaar ^^

Alice Springs is overigens een gat vol met aboriginals. Er wonen maar 25.000 mensen, maar toch kent iedereen het. Je gaat alleen naar Alice Springs als je the rock wil zien, dus de volgende dag begon mijn rocktour voor 3 dagen.

Wederom had de groep een bedenkelijke samenstelling.. Ik, 7 Taiwanezen, 4 gepensioneerde Amerikanen, een Frans koppel en een Spaans koppel. Juist... De gids Kellie had ik ook zo mijn twijfels over. Een vrouw vol met piercings en tattoos: niet echt mijn ding. In de ochtend een aantal uur gereden om nog 3 mensen op te halen die waren gevlogen naar Uluru. Twee Denen en een Duitse erbij. Het leek wat beter te worden zo. Doordat de groep zo divers was, bleek het uiteindelijk juist een hele leuke groep te zijn waarin iedereen zijn bijdrage had.

In de middag zijn we naar Ayers Rock gereden en er omheen gelopen. Al die moeite om er te komen was het wel waard. Van dichtbij is het misschien niet het meest indrukwekkend, maar van een afstandje met zonsondergang is het erg mooi!

De volgende dag vroeg op om ook zonsopkomst bij Ayers Rock te zien. De twee andere dagen werden gevuld met een wandeling om een canyon (Kings canyon) en een wandeling bij Kata Tjuta (meerdere rode rotsen). 's Nachts sliepen we overigens buiten in een cirkel om een kampvuur in slaapzakken onder de sterrenhemel :)

Na deze tour was het tijd om naar Darwin door te reizen: 22 uur in de bus... In Darwin zelf heb ik maar kort gezeten, want ik wilde naar Kakadu National Park en Litchfield. Twee parken met mooie natuur, watervallen, rotstekeningen, aboriginalcultuur, termietenheuvels, krokodillen en rondhupsende wallaby's. Wederom met een tourtje daar meegegaan en ik keek niet meer op van de samenstelling. Een familie uit Bonaire, een Italiaans koppel op huwelijksreis en een Spaans koppel. Tourguide Kel zag er met zijn dreadlocks als een hippie uit, maar zijn verleden als chefkok was wel te merken :) Toch weer een paar leuke dagen gehad!

De laatste stop in Australië was Cairns. Cairns is het beginpunt of eindpunt van veel backpackers en is daarmee een beetje een partystad geworden. Niet echt voor mij, want ik wilde nog allemaal dingen doen. Zo heb ik gedoken bij het Great Barrier Reef (haaien en pijlstaartroggen gezien) en ben ik naar het oudste regenwoud geweest.

En toen zat het erop.. Nieuw Zeeland was de volgende en laatste halte en daar ben ik nu inmiddels al ruim 3 weken en dat bevalt heel goed. Maar daarover later meer! :)